Grito Exclamación Mex

Contact : gee@durbuyrock.be

Als aankondiger van een nieuw tijdperk voor de Mexicaanse punk en afkomstig uit de bruisende undergroundscene van Mexico-Stad, heeft Grito Exclamación de hedendaagse rockwereld veroverd met rauwe energie en een compromisloze punkgeest. Sinds hun officiële oprichting in 2021 door Nana Pank, Rafa Romay, Eduardo Gante, Sebastián Palacios en Paulina Villagrán, is het vijftal uitgegroeid tot een symbool van jeugdige rebellie en artistieke catharsis (Paruno / Rolling Stone).

Hun gelijknamige debuutalbum, uitgebracht midden 2024, betekende een keerpunt: het kanaliseerde existentiële angst en ideologische vastberadenheid, en bood gitaargerichte punk vol scherpe randjes, vermengd met gesproken poëzie en koperachtige provocaties (Rolling Stone | México). Van intieme zalen tot stedelijke podia straalt Grito Exclamación een authenticiteit uit die doet denken aan Gang of Four, Water From Your Eyes en Dry Cleaning, terwijl ze toch een unieke en zelfverzekerde stem behouden. De voorbije maanden zijn hun concerten uitgegroeid tot ware legendes.

Hun optreden in 316 Centro in Mexico-Stad werd bijvoorbeeld omschreven als “opgesloten in het toilet” – een woest, razend evenement waarin gitaren, koperblazers en primaire bewegingen samensmolten tot een explosief sonisch ritueel (Alt Citizen). De luistersessie van hun debuutalbum was al even episch: een subversieve muzikale opstand waarbij fans getuige waren van exploderende gitaren en een publiek dat elke vorm van fatsoen achterliet in een collectieve dans van verzet (La Bestia Radio Blog). Onlangs nog werd Grito Exclamación door Remezcla bestempeld als de “opkomende schreeuw van rebellie” van Mexico, waarmee hun belangrijke rol in de herdefiniëring van de punkcultuur in Latijns-Amerika werd erkend.

Wat Grito Exclamación zo meeslepend maakt, is hun vermogen te balanceren tussen dissonantie en helderheid, chaos en structuur. Hun muziek is een sonisch manifest – een schreeuw: wij bestaan, wij rebelleren, wij reflecteren. Terwijl Grito Exclamación zich voorbereidt op hun eerste concerten in België, blijft de band een barometer van de desillusie van de jeugd – en tegelijk een uitdrukking van rauwe hoop.